من زنده ام، سالروز میلاد پر برکت محیای آبی خجسته باد

طبق آیین و رسوم هر سال اومدم بگم من هستم و به کوری چشم تمام حسودان و بخیلان دارم ادامه میدم، همه اونایی که تو این محیط اذیتم کردن و سوم آذر تنها روزی هست که حتی در صورت خاموش بودن وبلاگ، اعلام خواهد شد، به برکت وجود امثال من راه برای نوشتن شماها باز شده دیگه به هر حال، خوش به حالتون با داشتن من، حالا حالا باید زمان بگذره بدونید کی بودم و چی گفتم، اگرم این پست حاوی خودپسندی و غروره که خب هست که هست‌ چیکارش کنم؟ واقعیته.