Craving toast with chocolate cream and a mug of hot hot hot tea

متوجه شدم منبع انرژی من ارتباط کمتر با افراد هست، منظورم از افراد کسایی هستن که میتونی باهاشون وقت بگذرونی، تنها بودن و کلا تنهایی، شب تنها خوابیدن، زندگی کردن، غذا خوردن و سکوت محض و روشن نکردن تلویزیون واقعا برای من مسرت بخشه، الان که دارم مینویسم مثل خیلی از موقعیت های دیگه موهام خیسه، من توی حموم زندگی میکنم فکر کنم، چه چیزی بهتر از انبوهی کف با بوی شکلات و مو های خیس با بوی وانیل؟ خب مورد بعدی اینه که اگر این میز تمیز و خلوت باشه، چه اتفاقاتی برای من میفته:

1. تمرکز ندارم.

2. افسردگی میگیرم.

3. خلاقیتم توی نوشتن رمانم میشه 0.

4. وسایلم رو نمیتونم پیدا کنم.

5. مامانم ازم راضی میشه.

6. خودم از خودم ناراضی میشم.

7. خوراکی بهم نمیچسبه.

8. از روتین پوست و مو و مصرف ویتامین هام غافل میشم.

---